Το μελομακαρονο που ερωτευτηκε τον κουραμπιε

   Κι έρχεται αυτή η στιγμή του χρόνου που ο κόσμος χωρίζεται ξανά σε δυο ομάδες ανθρώπων. Αυτοί που προτιμούν το παραδοσιακό ελληνικό γλύκισμα που έχει ως βάση το μέλι και αυτοί που επιλέγουν το αντίστοιχο γλυκό-μπισκότο με την άχνη ζάχαρη. 

  Τα μελομακάρονα είναι πλέον ορκισμένοι εχθροί με τους κουραμπιέδες. Είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που ξέρουν όλοι ότι δεν ταιριάζουν και το καθένα έχει τους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι τα επιλέγουν. Ξαφνικά πρέπει να ακολουθήσουν τη λογική που οι άλλοι τους έχουν δημιουργήσει και να διαλέγουν μόνο το τι είναι κοινωνικά αποδεκτό. Είναι ετερώνυμα, δεν είναι φυσιολογικό να είναι μαζί. 

  Τί συμβαίνει όμως όταν το μελομακάρονο ερωτεύεται τον κουραμπιέ; Έλα, πες αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες μια επιλογή που δεν επικαλούνταν τη λογική τους, αλλά εσένα σε είχε εξιτάρει τόσο πολύ το "απαγορευμένο"; 

Νομίζουν ότι το μετάνιωσες γιατι δε σου αρμόζει, αλλά όσες φορές και να είχες την ευκαιρία, εσύ θα επίλεγες πάντα τον «κουραμπιέ» σου. Η καρδιά δεν νιώθει τα κοινωνικά τους «πρέπει» και δεν δίνει δεκάρα για αυτό που φαίνεται σωστό για εσένα. 

  Συμβαίνει λοιπόν καμία φορά να μην ακολουθούμε τον αναμενόμενο δρόμο και να κάνουμε στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών μόνο για τα θέλω μας, χωρίς να λογαριάζουμε κανέναν άλλον πέρα από το τι θέλουμε εμείς εκείνη τη στιγμή. 

  Αυτό όμως μας καταστρέφει. Εκτός του ότι χαλάει την εικόνα μας ως γνήσια χριστουγεννιάτικα παραδοσιακά γλυκά, μας φθείρει κιόλας γιατι στο τέλος καταλήγουμε μόνοι και απογοητευμένοι με την επιλογή μας στην καλύτερη, επειδή οι άλλοι είχαν δίκιο, πληγωμένοι στη χειρότερη, γιατι ο κουραμπιές αποδείχθηκε αποτυχημένος. 

  Πόσο εύκολα και αρμονικά θα ήταν όλα αν επιλέγαμε εξαρχής το κατάλληλο πρόσωπο για εμάς; 

  Ένα αντίστοιχο μελομακάρονο της κατηγορίας μας και όχι τον κουραμπιέ που θα γεμίσει τρίμματα και σκόνη όλη μας την ύπαρξη, λερώνοντας μας το αγαπημένο μαύρο πουλόβερ και την γεύση του έρωτα πριν μας διαλύσει. 

  Επειδή όμως δεν είναι όλα ζάχαρη και μέλι, καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε σε τούτο εδώ τον κόσμο, όλες τις γιορτές και τις τυχαίες μέρες που θα μπει στη ζωή μας αυτός ο ύπουλος «κουραμπιές» και θα αναστατώσει τη βαρετή ρουτίνα μας κάνοντας την να μοιάζει χαοτική, μα γεμάτη ζάχαρη άχνη. Θα μας βγάλει από τις συνηθισμένες μας γεύσεις, αλλά πάντα το διαφορετικό είναι πιο νόστιμο. Μπορεί να μην έχουμε καλή χώνεψη, αλλά τουλάχιστον θα μας έχει προσφέρει μια δόση γλύκας διαφορετική από τη συνηθισμένη.

Γράφει η Αλίκη Κουταντέλια.