Κριτική βιβλίου "Ελαττωματικό αγόρι": Της οσιομάρτυρος αδερφής κουνίστρας

 

 *Disclaimer: Η πολιτική ορθότητά μου εγκαταλείπει τη συζήτηση ήδη από τον τίτλο του κειμένου. Δεν είναι σκοπός μου να παίξω με τα τραύματα κανενός ανθρώπου. Στα πλαίσια της επανοικιοποίησης μου μαζί τους επιλέγω να αναπαράγω τις φράσεις αυτές.

 

    Η περσόνα του Sam Albatros κάνει την εμφάνισή της ντυμένη με μία υπέρλαμπρη, γκλιτερωτή, πολύχρωμη ολόσωμη φόρμα και με μία εξίσου απαστράπτουσα μάσκα να καλύπτει τα χαρακτηριστικά της. Στόχος της παρουσίας του στο χώρο αυτό του Κέντρου πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος η βιβλιοπαρουσίαση του μυθιστορήματός του «ελαττωματικό αγόρι» στα πλαίσια του Athens Pride. Το queer αυτό λογοτέχνημα, που πρωτοκυκλοφόρησε από το βιβλιοπωλείον της Εστίας το Σεπτέμβριο του προηγούμενου έτους, ήρθε να ταράξει τα νερά της μέχρι πρότινος «φυσιολογικής», κατά τα πρότυπα, ελληνικής κοινωνίας φέρνοντάς την αντιμέτωπη με μία απότομη ενηλικίωση.

  Τ@ Sam Albatros δηλώνει ότι το βιβλίο του δε θα ήθελε να αντικατασταθεί από μία βιογραφία, δεν είναι εξάλλου αυτός ο σκοπός του. Κατορθώνει, ωστόσο, μέσα από την αναπαράσταση της παιδική του ηλικίας να μας κάνει να αντικρίσουμε κατάματα τα συναισθήματα ενός queer παιδιού. Χωρίς να είναι αλλοιωμένα μέσα από διάφορα φίλτρα της ενήλικης ζωής και της ενατένισης του παρελθόντος - πράγμα που μας εντυπωσιάζει ιδιαίτερα - και με έντονη χιουμοριστική διάθεση η οικογένειά του, οι φίλοι του, οι μπούληδες του σχολείου και της ευρύτερης κοινωνίας, η επιθυμία να μην είσαι αυτό που σου επιβάλλεται, το ξύλο, οι αδερφές, οι επουστήμονες, τα πόκεμον και οι μπάρμπι όλα κλείνονται προσεκτικά μέσα στο φούξια βιβλίο των 200 περίπου σελίδων.

   Μία συζήτηση με τον Γιώργο Καπουτζίδη στο πλαίσιο της βιβλιοπαρουσίασης τονίζει την ανάγκη για επανοικιοποίηση των πληγών προκειμένου να επουλωθούν. Παίρνουν τη λέξη αδερφή, τη λέξη κουνίστρα – που τόσες φορές τους έχουν ραπίσει και χαράξει τα μάγουλά τους. Εάν τις κάνουμε δικές μας τότε θα έρθει μία μέρα που δε θα υπάρχουν πλέον βρισιές να μας προσβάλουν και η εκ νέου επινόησή τους είναι μία χρονοβόρα και απαιτητική διαδικασία.

   Τ@ Sam αναρωτιέται εάν θα τον γυρίσουν πίσω όπως την ελαττωματική τηλεόραση. Όταν τα κλείνει τα μάτια του βλέπουν κάτι περίεργα τετραγωνάκια και κόκκινο φως. Τότε είναι βέβαιος και για τη δική του δυσλειτουργία. Παίρνει τον πόνο του παρελθόντος και τον μετατρέπει σε τέχνη, μετουσιώνεται σε φως, σε συνειδητοποίηση, σε κίνητρο, σε ελπίδα.

 

 

[                                   

 

                                              κενός χώρος γεμάτος συναισθήματα μη καταγεγραμμένα                      

 

 

 

 

]  

    

 

 

Σταματάω το γράψιμο του άρθρου για την κριτική της ελαττωματικής κουνίστρας. Μειδίαμα. Το αυτοκόλλητο στον υπολογιστή μου γράφει δε νιώθω και πολύ ασφαλής εδώ. Έγινες αγόρι τώρα; Αχ και πώς ταυτίζομαι. Ίσως εξ’ αρχής οι οδηγίες χρήσης ήταν εσφαλμένες. Ίσως πρέπει να τις πετάξω πια. Ξυπνάω. Φαντάζομαι ότι είμαι άλλος.

 Γράφει η Μαργαρίτα Δροσίνη!

Βρείτε μας: 

Facebook: @writaholics

Instagram: @writaholics_