Αλλη μια μορφη ανελευθεριας ...
Ανελευθερία είναι να κοιτάω πίσω, μπροστά, δεξιά και αριστερά όταν γυρνάω στο σπίτι μου το βράδυ.
Ανελευθερία είναι να κατεβάζω το κεφάλι μου μόλις με κοιτάξει κάποιος επιτήδειος περίεργα.
Ανελευθερία είναι να θέλω να περπατήσω την νύχτα και να μην δύναμαι σκεπτόμενη πως είναι πολύ πιθανό να με ακολουθήσει κάποιος, ο οποιοσδήποτε.
Ανελευθερία είναι να μην κάνω σκηνή τη στιγμή που κάποιος με ακούμπησε καταλάθος στο λεωφορείο, γιατί θα βγω η τρελή της υπόθεσης.
Ανελευθερία είναι να έχω αγοράσει ένα ρούχο πιο ανοιχτό από τα υπόλοιπα που έχω και να φοβάμαι να βγω έτσι έξω, γιατί θα με τρώνε με τα μάτια τους και τα χέρια τους θα ναι έτοιμα να με ακουμπήσουν.
Ανελευθερία είναι να φοβάμαι να κάνω καθημερινά πράγματα όπως να σκύψω ή να χαμογελάσω λίγο παραπάνω ή να βγάλω μια έντονη κραυγή μήπως και θεωρηθεί σεξουαλικό υπονοούμενο.
Ανελευθερία είναι να μιλάω για όλα αυτά σε άντρες και να τα ισοπεδώνουν όλα λέγοντας πως και αυτοί περνάνε τα ίδια.
Ανελευθερία είναι να μην μπορώ να φοράω οριζόντιες ρίγες, γιατί χαλάει την αισθητική ορισμένων ατόμων.
Γράφει η Ασημίνα Σακλάκη.
Για περισσότερη Λογοτεχνία/ Ποίηση από την Ασημίνα:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου