Μπαλονια...!

Ας πάμε μία βόλτα... 

Στην παραλία..

Σαν μικρά παιδιά - και εμείς - να σταματήσουμε για λίγο τον χρόνο

Και να κοιτάξουμε τα χρώματα του ουρανού

Τα τόσα ωραία χρώματα και τα σχήματα που σχηματίζουν τα σύννεφα

Και να σταματήσουμε για λίγο ακόμη την πορεία μας

Και μετά να χαζέψω τα μπαλόνια

Και τα χαχανητά των παιδιών

Και να ψιθυρίσω στην ψυχή σου και μόνο σε αυτή

Πόσο θα ήθελα να μου χαρίσεις τώρα δα ένα μπαλόνι

Όχι για το μπαλόνι αυτό καθεαυτό

Αλλά γιατί εσύ θα επιλέξεις να μου προσφέρεις κάτι

Χωρίς να στο ζητήσω εγώ χωρίς να στο πω

Γιατί εγώ μετά από πολύ καιρό θα θυμάμαι ότι έκανες κάτι για να χαμογελάσω και ας ήξερες πώς δεν έχει κάποια χρησιμότητα 

Και μέσα σε όλες τις αναμνήσεις αυτή θα ναι από αυτές που θα ξεχωρίζει

Γιατί κατάφερες να με αισθανθείς και να καταλάβεις τί ήθελα τη στιγμή που το ήθελα

Και σκέφτηκες και εσύ σαν ένα μικρό παιδί

Όπως είμαι και εγώ

Και αυτό είναι που αγαπώ και πάντα θα αγαπώ

Γιατί μέσα σε όλα αυτά που περάσαμε παραμένουμε ακόμη παιδιά

Και αυτό δεν μπορεί να μας το στερήσει τίποτα

Και κανένας

Γιατί ήταν επιλογή μας που δεν μεγαλώσαμε

Μια επιλογή ελεύθερη και συνειδητή που ποτέ δεν θα μετανιώσουμε

Γιατί ο κόσμος των ενηλίκων δεν μας ταιριάζει

Είναι κάτι το απρόσωπο και το βουβό

Ενώ εμείς ακόμη και για πάντα γεμάτοι ζωντάνια.

 Γράφει η Ασημίνα Σακλάκη.

Βρείτε μας: 

Facebook: @writaholics

Instagram: @writaholics_

Για περισσότερη Λογοτεχνία/ Ποίηση από την Ασημίνα:

Μέσα ή έξω!

Μην σταματάς να με αγαπάς!