Η ιστορία της πίτσας!

 Πίτσα, ένα από το πιο αγαπημένα φαγητά τόσο των μικρών όσο και των μεγάλων μας φίλων. Aυτό οφείλεται στην πεντανόστιμη γεύση της που μας κάνει έστω και για μια στιγμή να ξεχνάμε όλα όσα μας προβληματίζουν και να ταξιδευούμε, καθώς τη γευόμαστε. Αυτή η τραγανή κρούστα δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο πάνω σε τούτον τον κόσμο.

Ιστορική Αναδρομή.

 Οι ρίζες της πίτσας κρατάνε από παλιά, μάλιστα από πάρα πολύ παλιά. Συγκεκριμένα, από την Αρχαιότητα. Ο άνθρωπος πριν στρέψει το ενδιαφέρον του προς την γεωργία, συνήθιζε να μαζεύει τους σπόρους του σιταριού και να τους αλέθει. Αυτή ήταν η τροφή του. Έπειτα, καθώς ψαχνόταν, ανακάλυψε ότι είχε τη δυνατότητα να ζυμώσει με τη βοήθεια του νερού τον αλεσμένο σπόρο και να τον ψήσει σε μια αυτοσχέδια φωτιά, σε καυτές πέτρες δηλαδή. Ύστερα, βρήκε την αρχή του φουσκώματος της ζύμης. Έτσι, αποτέλεσε θέμα χρόνου και η εφεύρεση του φούρνου, ο οποίος με τη σειρά του δημιούργησε το ψωμί, την πίτα, αλλά και την πίτσα. 

Σχήμα.

  Όσον αφορά το σχήμα της, λέγεται ότι το στρατιωτικό δυναμικό του Πέρση βασιλιά, Δαρείου χρησιμοποιούσε τις ασπίδες του για να ψήνει ένα είδος επίπεδου ψωμιού καλυμμένο με χουρμάδες και διάφορα τυριά. Επομένως, είναι εύλογο να εξαχθεί το συμπέρασμα πως η πίτσα οφείλει το σχήμα της στους Πέρσες που κατά τη διάρκεια των εκστρατειών τους έψηναν ψωμί στις στρογγυλές ασπίδες τους.

Ονομασία.

 Τα διάφορα είδη πίτσας που υπήρχαν στη αρχαιότητα άκουγαν στο όνομα «μάζα». Όμως, η σύλληψη της ιδέας της πίτσας έγινε στην Αρχαιότητα και πήρε το όνομα «πλακούντας». Στα Βυζαντινά χρόνια, ονομάζονταν «πίτα». 

Η πρώτη επίσημη πίτσα.

 Η πρώτη επίσημη πίτσα δεν ήταν άλλη από την μαργαρίτα φυσικά. Η ιστορία που μας δείχνει πως πήρε το όνομα της είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Στην Νάπολη , κατά τον 16ό αιώνα, η  πίτσα αποτελούσε φαγητό των φτωχών. Τον επόμενο όμως αιώνα, όλο και περισσότερες τάξεις των πλουσίων και των ευγενών την ανακάλυπταν και την επέλεγαν. Έτσι, λοιπόν, το 1889 πραγματώθηκε μια  επίσκεψη του βασιλιά Ουμπερτο Α’ με τη βασίλισσα Μαργαρίτα στην Νάπολη. Η βασίλισσα είχε ακούσει πολλά για την πίτσα, αλλά ποτέ δεν την είχε δοκιμάσει. Για αυτόν τον λόγο, κάλεσαν τότε στο παλάτι τον πιο ξακουστό παρασκευαστή πίτσας, ο οποίος ετοίμασε αρκετές για να ενθουσιάσει, προφανώς, τη βασίλισσα, το οποίο και κατάφερε. Η βασίλισσα ξεχώρισε μια με μοτσαρέλα, ντομάτα και βασιλικό, δηλαδή τα χρώματα της ιταλικής σημαίας. Επομένως, προς τιμήν της βασίλισσας, ο Ραφαέλε Εσποζίτο έδωσε σε αυτήν την πίτσα το όνομα της βασίλισσας. Από αυτό το συμβάν, προέρχεται το σημερινό όνομα της πίτσας, μαργαρίτα.

Πηγή: La Pizzeta.

Γράφει η Ασημίνα Σακλάκη.