Φθορά

 Γράφει η Αγγελική Τζολοπουλου!

  Όλοι μας φθειρόμαστε.

  Ο χρόνος περνάει και μας αλλάζει. Μας φθείρει. Αφήνει σημάδια πάνω μας και μέσα μας ,για να μας θυμίζει  τι έχουμε περάσει. Δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε, ούτε να του ξεφύγουμε. Μπορούμε μόνο να τον αξιοποιήσουμε.

  Άλλες φορές, φθείρουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας. Αυτό είναι δική μας επιλογή. Πληγωνόμαστε, για να μην μπορούν να μας πληγώσουν οι άλλοι. Αποξενωνόμαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Προσπαθούμε να αλλάξουμε για να αρέσουμε στους άλλους.

  Το χειρότερο, είναι όταν αφήνουμε τους άλλους να μας φθείρουν. Επιτρέπουμε στους ανθρώπους γύρω μας να μας αλλάξουν, να μας κάνουν αρκετά μικρούς, ώστε να «χωρέσουμε» στα στενά όρια του κόσμου τους.

  Μην τους αφήσεις να σε φθείρουν…

  Αν θέλεις να αλλάξεις καν’ το. Γίνει αυτός ποτέ δεν πίστευαν πως μπορείς να γίνεις. Όμως να το κάνεις γιατί το θέλεις εσύ. Μην τους δώσεις την ευχαρίστηση να πιστεύουν πως κατάφεραν, με την κριτική του, να σε αλλάξουν. Να σε φθείρουν.

  Μην τους αφήσεις να νικήσουν…

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτα στο "Πυθαγόρειο Θεώρημα":

 διαβάστε εδώ